Schroniska PTTK w Tatrach Wysokich

Schronisko PTTK Murowaniec położone jest na wysokości 1500 m n.p.m. na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Obok schroniska węzeł szlaków turystycznych umożliwiających przejście do sąsiednich dolin oraz wejście na różne wierzchołki, w tym na Świnicę (2301 m n.p.m.). Doskonałe warunki do uprawiania turystyki oraz wspinaczki wysokogórskiej. Najlepsze w Polsce warunki do uprawiania narciarstwa zjazdowego, wyciąg krzesełkowy na Kasprowy Wierch. Czas dojścia od przystanku PKS w Kuźnicach ok. 2h. W pomieszczeniach i zabudowaniach towarzyszących schroniska zawieszony jest zwyczaj udostępniania miejsc dla noclegów w warunkach zastępczych.

MUROWANIEC" wystawił w latach 1921 - 25 Oddział Warszawski PTT, głównie staraniem prezesa Stanisława Osieckiego ( tablica pamiątkowa 1969 ). Pierwsze szkice budowli "z dużych głazów nieobrabianych na zewnątrz" nakreślił wiosną 1914 arch. Jan Koszyc-Witkiewicz, autorami ostatecznego projektu byli Zdzisław Kalinowski i Karol Siciński. W budowę wiele trudu włożyła Kompania Wysokogórska 3 PSP.

Otwarcia dokonał 12 lipca 1925 prezydent RP, Stanisław Wojciechowski. W l. 1950-51 dobudowano zach. skrzydło i przerobiono wnętrze, powiększając obiekt do obecnych rozmiarów. W r. 1963 schronisko spaliło się częściowo, po czym zostało odbudowane ( nb. bez słynnej sali zwanej Trumną ) Kierownikiem schroniska jest od r. 1983 ratownik GOPR i TOPR, Andrzej Kusion, który prowadzi w ostatnich latach modernizację obiektu. U wejścia do schroniska wisi tablica poświęcona pamięci Adama Asnyka, wmurowana w r. 1929, odsłonięta w 1930. Projekt z r. 1927 przewidywał wkucie jej w jedną ze skał nad Morskim Okiem.

Telefon: (18) 20 126 33

Email: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Czynna od 9:00-21:00

Koordynaty GPS: N49º14'37",  E19º0'25"

Droga dojazdowa na Halę Gąsienicową jest zamknięta dla pojazdów i dlatego dotrzeć tu można tylko pieszo. Najmniej wysiłku wymaga trasa przez Kasprowy Wierch, najpopularniejszy jest rozbudowany w r. 1979 szlak przez Boczań. Wszystkie ścieżki dojściowe przystosowane są do masowego ruchu i nie nastręczają najmniejszych trudności. W zimie, przy dobrym śniegu, dla pieszych dostępne są oba szlaki. W złą pogodę lub przy niebezpieczeństwie lawin należy skorzystać z okrężnej drogi jezdnej z Brzezin, którą transportowane jest zaopatrzenie do schroniska.

DROGA Z BRZEZIN - (czarny szlak) Z Brzezin do "Murowańca" 7 km, 500 m różnicy wzniesień, czas potrzebny do przejścia 1.45 min. Drogą tą poprowadzony jest szlak rowerowy. Oddziela się ona od drogi Zakopane - Zazadnia 0,5 km na wsch. od przystanku autobusowego "Brzeziny" i wiedzie cały czas lesistym dnem Dol. Suchej Wody, kilka razy przekraczając potok. Na polanie Psiej Trawce krzyżuje się ze szlakiem czerwonym Toporowa Cyrhla - Polana Waksmundzka, dalej zaś mija obozowisko taternickie PZA na tzw. Rąbanisku. Serpentyny na wysokości 1400 m (tzw. esy) przecięte są skrótami pieszymi. Droga została rozbudowana i utwardzona przez wojsko w l. 1921-23. W lutym 1927 jechał tędy saniami na Halę Karol Szymanowski. W lipcu 1997 uszkodziły ją wezbrane wody potoku i przez ponad rok była nieprzejezdna. Poważny remont - z zapełnieniem materiałem skalnym wyrwy o kubaturze 970 m3 - przeprowadził zakład budowlany z Bukowiny Tatrzańskiej. Koszt inwestycji (316 000 zł) poniósł TPN przy niewielkiej dotacji ze strony PTTK.

Z KASPROWEGO WIERCHU - (żółty szlak) Z Kasprowego Wierchu do "Murowańca" 3 km, różnica wzniesień 450 m - w dół 50 min., w górę niespełna 1.15 godz. Dojście z wykorzestaniem kolejki linowej Kuźnice - Kasprowy Wierch. Z budynku górnej stacji kolejki szerokim deptakiem na widokową Suchą Przełęcz, skąd w najgłębszym jej punkcie w lewo zboczem Beskidu na skraj Suchej Doliny, powszechnie zwanej Kotłem Kasprowym.Niżej kierunek wyznacza linia kolejki krzesełkowej. Wśród kosówek po prawej tzw. Gienkowe Mury, kamienny zrąb rozpoczętej przed wojną przez Eugeniusza Sieczkę bacówki, połączonej z nielegalnym schroniskiem. Na wysokości 1680 m (przy źródełku) łączy się z zielonym szlakiem na Liliowe . Dalej pod linami kolejki docieramy do drugiego połączenia (608 m) ze szlakiem w kierunku z Zielonego Stawu i Przełęczy Świnickiej, skąd znaki żółte i czarne wiodą wśród kosówek w dół do schroniska. Zimą rejon Kotła Kasprowego to doskonałe tereny do uprawiania narciarstwa. Już w styczniu 1938 uruchomiono z Kotła ciężki saniowy wyciąg narciarski (pierwszy w Polsce). Źle pomyślany, mimo kilku przeróbek był przez wiele lat nieczynny. W r. 1962 zastąpiono go kolejką krzesełkową, unowocześnioną w l. 1971-72 i później. Ostatnia modernizacja miała miejsce w 2000 roku. Działa tylko zimą.

PRZEZ BOCZAŃ - (niebieski szlak) Z Kuźnic do "Murowańca" 5 km, suma wzniesień 550 m, potrzebny czas do przejścia 1.30 godz. Z Kuźnic przez mostek nad wodami potoku Bystrej i Jaworzynki droga wchodzi w świerkowo-jodłowy las i wznosi się nim w górę do rozdroża ze ścieżką na Nosal. Tu ostry skręt w prawo stokiem Nieboraka w górę i dalej wzdłuż ogrodzenia terenów ujęć wodociągowych aż do kolejnego ostrego zakrętu, tym razem w lewo, gdzie ścieżka wchodzi na grzbiet Boczania. Jeszcze paręnaście lat temu był to pierwszy punkt widokowy na trasie - dziś już Giewont i Kalatówki zasłaniają drzewa. Stąd droga wznosi się w kierunku wsch. przez różnowiekowy las.Tzw. Czerwone Glinki ujawniają obecność związków żelaza w ziemi. Za leśnym wzniesieniem Wysokie (1287 m) las kończy się sztuczną granicą, a w górę dźwiga się grzbiet Skupniowego Upłazu (1300 - 1450 m) Grzbietem tym dążymy na południowy wschód, poniżej ostrej krawędzi, zbudowanej z dolomitów triasowych, aż do miejsca gdzie łączy się on siodełkiem zw. Diabełek (1450 m) z Wielką Kopą Królową, której zach. zbocze szlak przecina ponad pustą odnogą Długiego Żlebu Jaworzyńskiego, osiągając w końcu Przełęcz między Kopami (1499 m) zwaną Karczmiskiem. Stał tu kiedyś barak górniczy, zapewne stąd nazwa. To ulubiony punkt popasowy wycieczek, ładny stąd widok w kierunku Giewontu i Czerwonych Wierchów. Szlak wiedzie dalej depresją, a potem przez spłaszczenie Królowej Równi, aż na jej skraj, gdzie obniża się przez bujne kosówki i kępy świerków mijając strażnikówkę "Księżówka", następnie "Betlejemkę" i obok dwóch szałasów wprost do skrzyżowania szlaków, skąd w lewo zbiega szeroki chodnik do schroniska.

Informacje dotyczące schroniskazostały uzyskane dzięki portalowi obiekty.pttk.pl oraz www.murowaniec.e-tatry.pl/