Schroniska w Beskidzie Małym

Schronisko na Magurce w Beskidzie Małym zostało wzniesione przez Bielską sekcję niemieckiej organizacji "Beskiden-Verein" zrzeszającej turystów niemieckich. Oddano je do użytku 27 września 1903, ale już w dwa lata później całkowicie spłonęło. Po całym zdarzeniu w roku 1907 w miejscu starego schroniska powstało nowe, któremu nadano nazwę "Erzherzogin Maria Theresia - Schutzhaus auf dem Josefsberg". Warto również wiedzieć, że w tamtym czasie Magurka zwana była przez Niemców "Josefsberg" od źródła św. Józefa i stojącej przy nim kapliczki świętego. W 1912 roku schronisko dzieli los swojego poprzednika i płonie.

Kolejny obiekt, już murowany z kamienia powstał w roku 1913 i po przebudowach przetrwał do dzisiaj. Ze względu na charakter swojego położenia i dużego ruchu turystów, schronisko kojarzyło się bardziej z restauracją lub hotelem górskim. Jak na owe czasy było komfortowe urządzone. Budynek posiadał obszerną jadalnię, widokową werandę i pokoje sypialne. Znakomite warunki narciarskie i tor saneczkowy sprawiły, że Magurka stała się ośrodkiem sportów zimowych , o czym zresztą świadczyło pomieszczenie do przechowywania sanek i nart. Schronisko posiadało wówczas 60 miejsc noclegowych.

II wojna światowa oszczędziła obiekt, nie licząc utraconej części wyposażenia. Po wojnie schronisko zostało przejęte, przez Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, które doprowadziło je do stanu używalności i oddało do użytku we wrześniu 1946 roku. Po niecałych trzydziestu latach w 1972 r. rozpoczęto remont schroniska, dzięki czemu zyskało ono nowa instalację sanitarną oraz kilkanaście 2-5 osobowych pokoi. Otwarcie nastąpiło w maju 1974 roku i w prawie niezmienionej formie budynek stoi po dzień dzisiejszy licznie odwiedzany przez turystów.

Telefon: (033)817-04-21

Email: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Koordynaty GPS: wkrotce

Z Mikuszowic Śląskich. Zn. czerwone, później zielone, ok. 1.45. Z przyst autob. MZK przy ul. Bystrzańskiej skręcamy w lewo , przechodzimy przez most na Białce i dochodzimy do ul. Żywieckiej , którą, kierujemy się w stronę Żywca. Teraz skręcamy w lewo uliczka wśród domostw i podchodzimy do brzegu lasu u stóp Łysej Góry(660 m). Szczyt ten trawersujemy zlewej i osiągamy polanę i przełęcz (578 m) między Łysą Góra i Rogaczem(828 m). Tutaj spotykamy zn. żółte podchodzące z lewej strony od Straconki. Dojście z przyst. MZK stalownik. Zn. czarne, ok 0.45. Do przełęczy tej można dojsć z przyst. MZK nr 2 niedaleko szpitala Stalownik, podchodząc w górę dolinki. Znaki doprowadzają nas do węzła szlaku czerwonego i żółtego ze Starconki .Przecinamy je , wygodną ścieżką leśną trawersujemy pn. zbocze Rogacza i dochodzimy do zn. zielonych. Za znakami tymi wychodzimy wkrótce na polanę i do schroniska.

Ze Straconki torem saneczkowym. Zn. zielone, ok 1.30 g. Z przyst autobusowego MZK idziemy krótką drogą na wsch., po czym skręcamy w prawo i torem saneczkowym wspinamy sie na grzbiet Góry Jałowcowej. Grzbiet ten ciagnie sie na wsch. i łączy się z pn. ramieniem Magurki, które poprzez Sokołówkę schodzi do przełęczy Przegibek. Grzbietem Góry Jałowcowej wznosimy się lasem na wsch. aż do polany Handerkuli. Podchodzimy do jej górnego skraju i skręcamy w lewo na pd. trawersem, na zach. stok Sokołówki (858 m) . Niebawem odgałęziają się w prawo zn. czerwone do Mikuszowic. Stąd wspólnie ze znakami niebieskimi krótkim podejściem wychodzimy na szczyt i do schroniska.

Z Bielska-Białej przez Gaiki(808 m) i Przegibek (663 m). Zn. niebieskie, ok. 3.30g. Od kościoła w Białej na Gaiki i na niewielkie siodełko na wsch. Od nich szlakiem niebieskim. Z siodełka schodzimy na pd. wsch., a następnie na pd. dosyć stromo na bliską przeł. Przegibek i do przewijającej się przez nią szosy. Z przełęczy bardzo stroma ścieżką przebijając się obok słupów podchodzimy na pd. na stok Sokołówki, której szczyt obchodzimy z prawej (zach.) strony polaną . Poniżej szczytu Magurki dołączają do nas zn. zielone i wraz z nimi podchodzimy na szczyt i do schroniska.

Ze Straconki przez Rogacz(828 m). Zn. żółte, ok 1.30 g. Z przyst autob. MZK przez most kierujemy się w dol. Małej Straconki i podchodzimy polami i lasami na pd. na przełęcz między Łysa Górą z prawej a Rogaczem z lewej strony. Na przełęczy, którą zalega polana, przecinamy zn. czerwone i podchodzimy ku pd. wsch. spadzistą szeroką przecinką na otwarty grzbiet i obok osiedla wychodzimy na Rogacz. Stąd połogim grzbietem na wsch. na szczyt Magurki

Z Wilkowic. Zn. zielone, ok 1.30 g. Ze st. kol. Bystra-Wilkowice idziemy na pd. wsch. i dochodzimy do szosy Bielsko-Biała - Żywiec, Przekraczamy ją i drogą przez wieś Wilkowice , wciąż na pd. wsch. ok. 1 km, po czym skręcamy w lewo między domami i przechodzimy potok. Polami w górę, aż do lasu, gdzie droga nasza stromo wprowadza na polany pod szczytem i do pobliskiego schroniska.

Z Mikuszowic (stacja kolejowa).Zn czerwone, ok 1.30 godz. Ze st. kol. dochodzimy do szosy Bielsko-Biała - Żywiec i nią w prawo ok. 300m, po czym zbaczamy w lewo i pniemy się dość stromo. Dojście to można skrócić bardzo dojeżdżając autobusem MZK nr 2 do przyst. Stalownik. Następnie skręcamy z szerokiej ścieżki w prawo i serpentynami poprzez młody las znowu osiągamy szeroką ścieżkę . Przechodzimy koło figury świętego Józefa i wychodzimy na polanę, mijamy studenckie schronisko turystyczne (Chatka ATK) i ponownie wchodzimy w las. Na najbliższej polance skręcamy w lewo i podchodzimy do prawego górnego jej rogu, aby po przejściu wycinką leśną dotrzeć do nowo rozległej polany. Z niej w prawo podchodzimy do schroniska

Informacje dotyczące schroniskazostały uzyskane dzięki portalowi obiekty.pttk.pl oraz www.magurka.beskidy.pl/